อาการเริ่มต้นที่บอกว่า "จะเป็นแม่คนแล้วนะ"

ไม่คาดคิดว่าจะมีโอกาสเป็นแม่คนได้เร็วขนาดนี้

      ช่วงแรก มีอาการง่วงอยู่ตลอดเวลา ง่วงแบบผิดปกติจากที่เคยเป็น ทั้งที่เป็นคนที่ไม่นอนกลางวัน ตอนเช้ากาแฟแก้วหนึ่งก้ออยู่ได้ทั้งวัน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเรา จากกาแฟหนึ่งแก้วในตอนเช้า เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งแก้วในช่วงเที่ยง เหมือนจะดีขึ้นแต่ที่หนได้ล่ะ ดีได้แค่อาทิตย์มั้งก็กลับเข้ามาง่วงเหมือนเดิม ไม่รุทำไง... ทีนี้เพิ่มขึ้นเป็นแก้วที่สามในช่วงบ่าย เหมือนจะเอาอยู่นะ แต่มีฤทธิ์ได้แค่กาแฟหมดแก้ว ก็กลับมาง่วงเหมือนเดิม แปลกใจกับการเปลี่ยนแปลงของร่างกายตัวเองมาก ๆ และเริ่มสงสัยว่าเรากำลังจะเป็นโรคไรเนี้ยหรือเป็นเพราะอาหารลดความอ้วนที่กินอยู่ เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเนี้ย
     วันที่ 6 กันยายน 2552 ครบรอบที่ควรจะมีรอบเดือน แต่ก้อไม่มีวี่แวว แอบคิดลึก ๆ ว่าท้องป่าวเนี้ย แต่ก้องไม่ใช่มั้ง จะรวดเร็วทันใจขนาดนี้เลยเหรอ ปลอบใจตัวเองว่าคงเป้นเพราะเครียดผสมกับการเดินทางไกล  เพราะก่อนหน้านี้เดืนทางไปชุมพรแบบว่านั่งรถนานมากเป็นวันๆๆ ไม่น่าจะมีไรมาก คุยกะพี่ปอนด์เขาก้อว่าเราคิดมากไปเอง  ไม่มีไร อย่าคิดมาก
ก้อเลยตกลงใจว่า ... รอ ... รอ ...
     จนถึง วันที่ 9 กันยายน 2552 ทำใจรอไม่ไหวแล้ว ลดวามอ้วนก้อลด ถ้าเกิดท้องขึ้นมาจะยุ่งเดี๋ยวจะเป็นอันตราย เลยซื้อชุดทดสอบการตั้งครรภ์มาตรวจดู จะตรวจช่วงอื่นก้อกลัวผลจะไม่แม่นยำ ตรวจตอนเช้าแน่นอนสุด  เช้าไม่ทำไรอ่ะขอเก็บฉี่ก่อนจะได้หายข้องใจซะที  จ๊ะเอ๋เลยค่ะ สองขีด โทรบอกพี่ปอนด์ยังไม่ค่อยเชื่ออีกนะ อ่ะไม่เป็นไร เดี๋ยวให้เพื่อนตรวจให้ก้อได้
      วันที่ 11 กันยายน 2552 ไปหาเพื่อนที่เป็นพยาบาลหนึ่งเดียวในกลุ่มตรวจให้อีกรอบ  ทีนี้ล่ะของจริงเลยล่ะ ท้อง !!! จริงไม่อิงนิยาย
      ขอบอกเลยนะว่า  สำหรับเราอาการแบบในละครทีวีไม่มีเลยสักอย่าง  ไม่มีอยากกินของเปรี้ยว ไม่มีเหม็นอาหาร ไม่มีเวียนหัวคลื่นเหียนอาเจียน  มีอย่างเดียวคือ   ง่วง!!!!! แบบไม่เกรงใจใคร  กิ้วๆๆ